Gianni Lancia (1924-2014)

Οι εποχές ήταν δύσκολες, αλλά ο Gianni προσπάθησε και με λίγη τύχη θα μπορούσε να είχε δώσει στη Lancia ένα διαφορετικό μέλλον. Τελικά ασχολήθηκε με γελάδια!

  • -
  • -

Ο Τζιάνι, ήταν γιος του ιδρυτή Vincenzo. Μας εγκατέλειψε στις 30 Ιουνίου 2014 στο Cap Ferrat της Γαλλίας και η ζωή του κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Γνώρισε δόξα και αναγνώριση, αλλά και αποτυχίες μαζί με προσωπικά δράματα. Ο πατέρας του πέθανε το 1937 όταν ήταν σε ηλικία 12 ετών και πρακτικά η μητέρα του Adele ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρείας, αφήνοντας στην άκρη τον ίδιο και τις αδελφές του Ana Maria και Eleonora. Πάντως, αν και η εταιρεία συνέχισε να είναι επιτυχής ο πόλεμος που ακολούθησε την έβαλε στο στόχαστρο των συμμαχικών βομβαρδιστικών και η γερμανική κατοχή την ανάγκασε να προσαρμοστεί στη κατασκευή πολεμικού υλικού.

Καθώς ήταν ακόμα παιδί δεν πήρε μέρος στον πόλεμο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πίζα. Το 1947 αναλαμβάνει μέρος της διοίκησης της εταιρείας μαζί με τον θείο του Arturo, ο οποίος είχε δουλέψει στην αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά η συνεργασία αυτή θα διαρκέσει μόλις ένα χρόνο, αφού ο θείος πέθανε και έτσι ο Gianni σε ηλικία μόλις 24 ετών αναλαμβάνει τη διοίκηση.

Σε επίπεδο αυτοκινήτων το Aprilia συνέχιζε να πουλά καλά, ενώ και τα φορτηγά έγραφαν αξιοσημείωτα νούμερα. Όμως ήταν φανερό ότι απαιτούνταν όχι μόνο μοντέλα, αλλά και νέες μεθόδους κατασκευής. Έτσι ήταν φυσικό το βάρος της εξέλιξης να πέσει πάνω στο Aurelia B10. Ο κινητήρας ήταν ένας αλουμινένιος V6, 1.750 κ. εκατ. σχεδιασμένος κατά τη διάρκεια του πολέμου από τους Vittorio Jano (!!!) και Giovanni de Virgilio, η αυτοφερόμενη καρότσα διέθετε χώρους για πέντε και οι αναρτήσεις ήταν ανεξάρτητες σε όλους τους τροχούς. Το κιβώτιο των πέντε ταχυτήτων ήταν τοποθετημένο πίσω για καλύτερη κατανομή και το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στην έκθεση του Τορίνο το 1950. Το κοινό το υποδέχτηκε διθυραμβικά και αμέσως άρχισε η εξέλιξη του Β20 coupe, καθώς και του GT.

Το μέλλον διαγράφονταν ιδιαίτερα αισιόδοξο. Παράλληλα ο Gianni αποδείχτηκε «καλό χέρι» στο τιμόνι, αλλά δεν υπήρχε χρόνος και έτσι περιορίστηκε στο να κοιτά τις αγωνιστικές επιτυχίες της Lancia από τα pits. Στον αγώνα του Mille Miglia του 1952, που ήταν βρεγμένος, η B20 με τον Giovanni Bracco στο τιμόνι πήρε τη δεύτερη θέση πίσω από τη Ferrari του Villoresi και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ακολούθησαν μέρες δόξας και την D50 με τον Ascari στο τιμόνι, αλλά όλα τελείωσαν όταν σκοτώθηκε στη Μόνζα. Η ίδια η εταιρεία βρέθηκε στη δίνη ενός οικονομικού χάους, τελικά κόπηκε σε κομμάτια και πουλήθηκε στον βιομήχανο Carlo Pesenti, ενώ η D500 κατέληξε στο Enzo Ferrari.

O Gianni απογοητεύτηκε, ο γάμος του και αυτός διαλύθηκε, μετανάστευσε στη Βραζιλία όπου αγόρασε γη και ασχολήθηκε με την εκτροφή αγελάδων. Παντρεύτηκε τη Γαλλίδα ηθοποιό Jaqueline Sassard και δεν ασχολήθηκε ποτέ πια με την Lancia. Η τελευταία του κατοικία ήταν στο Fodelo, στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας και πίσω του άφησε όχι μόνο τη γυναίκα αλλά και τρία παιδιά μαζί με έξi εγγόνια.