Πώς τσεκάρουμε τα λάδια στο αυτοκίνητό μας;

Κάθε πότε ελέγχουμε τα λάδια του κινητήρα μας; Πρόκειται για μια ερώτηση που αν την κάνουμε σε δέκα οδηγούς, πιθανότατα θα πάρουμε δέκα διαφορετικές απαντήσεις. Συγκεκριμένη -και σωστή- απάντηση ίσως να μην υπάρχει, θα λέγαμε όμως ότι ανά 15 ημέρες ή κάθε 1.500 χιλιόμετρα θα ήταν καλό να ξοδεύουμε τρία λεπτά από το χρόνο μας για να δούμε την ποσότητα λαδιού που υπάρχει στο κάρτερ.

Πώς γίνεται όμως η διαδικασία;

Ο τρόπος για να ελέγξουμε τα λάδια του κινητήρα στο αυτοκίνητό μας είναι απλός και αποτελείται από συγκεκριμένα βήματα.

• Παρκάρουμε σε ίσιο δρόμο
• Περιμένουμε μερικά λεπτά (4-5) να πέσουν τα λάδια στο κάρτερ αν βάλαμε μπροστά τον κινητήρα
• Τραβάμε τον δείκτη και τον σκουπίζουμε σε ένα καθαρό πανί
• Βάζουμε ξανά τον δείκτη στην υποδοχή, μέχρι τέρμα και τον τραβάμε ξανά κοιτάζοντας μέχρι ποιο σημείο φτάνει στο σχετικό μετρητή
• Προσέχουμε να βρίσκεται ανάμεσα στην κατώτερη και ανώτερη ένδειξη (MIN-MAX)
• Επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειάζεται σκουπίζοντας το δείκτη για να δούμε ξεκάθαρα την ένδειξη του μετρητή

Αυτός είναι ο «παραδοσιακός» τρόπος ελέγχου των λαδιών σε ένα αυτοκίνητο και εφαρμόζεται στην πλειονότητα των μοντέλων, ακόμη και σήμερα. Ωστόσο δεν λείπουν οι εξαιρέσεις. Σε μερικές περιπτώσεις ο κατασκευαστής για τους δικούς του λόγους δεν επιτρέπει τον έλεγχο της στάθμης με αυτό τον τρόπο και καμουφλάρουν τη βέργα μέτρησης στο μηχανοστάσιο για να μην ξεχωρίζει εύκολα στο ανεκπαίδευτο μάτι ή δεν την τοποθετούν καν.

ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΟΔΗΓΟΥΣ ΔΕΝ ΤΣΕΚΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΛΑΔΙΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ

Στην τελευταία περίπτωση, μέσα στο αυτοκίνητο (στο σύστημα πολυμέσων ή την οθόνη πολλαπλών ενδείξεων στο καντράν) υπάρχει η επιλογή ελέγχου στάθμης. Το αυτοκίνητο πραγματοποιεί ηλεκτρονική μέτρηση του λαδιού στο κάρτερ και προβάλλει στην οθόνη τα αποτελέσματα, η οποία πάντα είναι εντός των αποδεκτών ορίων, αλλιώς θα είχε ανάψει η λυχνία προειδοποίησης χαμηλής στάθμης λαδιού.

Σε όλα τα μοντέλα των τελευταίων δεκαετιών υπάρχει η λυχνία ένδειξης χαμηλής στάθμης λιπαντικού που προειδοποιεί τον οδηγό για απώλεια λαδιού πολύ πριν δημιουργηθεί πρόβλημα. Ακόμη κι έτσι όμως, η διαδικασία μέτρησης επιβάλλεται. Κάτι τόσο σημαντικό (και κοστοβόρο, αν μείνει το μοτέρ από λάδια) δεν είναι σωστό να αφήνεται αποκλειστικά πάνω σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα που, για κάποιο λόγο, υπάρχει πιθανότητα να μη δουλέψει σωστά και έγκαιρα.

Επιπλέον, ένα έμπειρο μάτι μπορεί να καταλάβει αν το λάδι που σκουπίστηκε από τον δείκτη στο πανί χρήζει αλλαγής, ακόμη και αν η στάθμη είναι εντάξει και το χιλιομετρικό (ή χρονικό) όριο δεν έχει παρέλθει.