Με το Speedcar 750 στην πίστα Dirt Park: "Το τελευταίο λίτρο" (video)

Πριν εξαντληθούν τα αποθέματα βενζίνης και πριν ποινικοποιηθεί η χρήση της, φροντίστε να φυλάξετε ένα τελευταίο μπιτονάκι για μια βόλτα με αυτό τον δαίμονα

  • -
  • -

Η ηλεκτροκίνηση είναι ιδανική για την καθημερινή αστική μετακίνηση. Ακόμη και για ταξίδια στο εθνικό δίκτυο, αν το επιτρέπει η αυτονομία της μπαταρίας. Αλλά υπάρχουν εκείνες οι λίγες ειδικές περιστάσεις, που τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ένταση, το συναίσθημα που γεννά ένας εκκωφαντικός πολύστροφος κινητήρας βενζίνης.

Σε μια πίστα, ασφάλτινη ή χωμάτινη, με το χρονόμετρο να γράφει, ενώ το μυαλό και το σώμα συναγωνίζονται την ευστροφία του κινητήρα στην προσπάθεια να αποκωδικοποιήσουν τις πληροφορίες και να συγχρονίσουν τα άκρα σε ένα εκτός ισορροπίας ακροβατικό ανθρώπου και μηχανής. Αυτό ακριβώς είναι η οδήγηση μιας χωμάτινης φόρμουλας. Πάμε όμως να τα πάρουμε από την αρχή.

 

Καλεσμένοι

Ο gentleman Γιάννης Χεκιμιάν, ιδιοκτήτης της Πλειάδες Μότορς, εισαγωγικής εταιρείας των αυτοκινήτων Subaru αλλά και της αγωνιστικής ομάδας Speedcar Greece, μας έκανε την πρόταση. Και φυσικά η απάντηση ήταν ένα ενστικτώδες και φωναχτό ΝΑΙ. Έτσι βρεθήκαμε στη φιλόξενη πίστα Dirt Park στη Χαλανδρίτσα της Πάτρας για να οδηγήσουμε τη χωμάτινη φόρμουλα της Speedcar στον 1ο αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Crosscar.

Ακούγοντας «Χαλανδρίτσα» το μυαλό πηγαίνει στο εδώ και δεκαετίες ανακοινωμένο έργο της πίστας F1. Και σωστά. Γιατί το Dirt Park είναι στην ουσία μια διαδρομή χαραγμένη σε έκταση που προορίζεται για χώρος στάθμευσης της πίστας F1. Για την οποία έχουν διασφαλιστεί τα απαραίτητα στρέμματα, ενώ υπάρχουν και οι σχετικές άδειες, όπως ανακοινώθηκε μάλιστα στην πρόσφατη συνέντευξη για το Ράλι Ακρόπολις.



Υπάρχει όμως και η πολιτική βούληση. Η Πάτρα αγκαλιάζει τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, τόσο το μεγαλεπίβολο έργο της πίστας F1 όσο και το Dirt Park που φιλοδοξεί να γίνει το σπίτι όλων των «χωμάτινων» μηχανοκίνητων (και όχι μόνο) σπορ. Ο ιδιοκτήτης, Θοδωρής Μυλωνάκος θέλει να φτιάξει μια χάραξη motocross, trial αλλά και mountain bike. Ενώ για τα αυτοκίνητα και τις χωμάτινες φόρμουλες ετοιμάζει μια ακαδημία ανάδειξης ταλέντων. Η προσπάθειά του δεν περνά απαρατήρητη. Την παραμονή του αγώνα Νομάρχης, Περιφερειάρχης, Πρόεδρος Εμπορικού Επιμελητηρίου, συνοδεία του προέδρου του αυτοκινητοδρομίου, έδωσαν το ηχηρό παρόν.

Σαν την πρώτη φορά
Δεν είναι η πρώτη φορά στο τιμόνι μιας τέτοιας κατασκευής. Αλλά πάντα είναι σαν την πρώτη. Ο ενθουσιασμός είναι ίδιος. Η έξαψη. Αλλά και η αμηχανία όταν καταλαβαίνεις ότι το χώμα είναι «πονηρό» τερέν. Και η χωμάτινη φόρμουλα μια πολεμική μηχανή με τα όλα της που απαιτεί σεβασμό, δεξιότητα και πολύ δουλειά για να κινηθείς στο όριο. Οπότε, το να έχεις απλώς ξαναοδηγήσει δεν διασφαλίζει σε τίποτα ότι δεν θα σε… ξαφνιάσει δυσάρεστα το χρονόμετρο.

 Το πλαίσιο είναι ένα σοφιστικέ σωληνωτό χωροδικτύωμα, το οποίο είναι ταυτόχρονα το σασί και ο κλωβός ασφαλείας του οδηγού. Η ανάρτηση αποτελείται από διπλά ψαλίδια και ρυθμιζόμενα coilover. Με βάρος 340 κιλά, το σώμα του οδηγού είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ισορροπίας μέσα στη στροφή, αλλά και του πώς η δύναμη περνά στο δρόμο. Το κάθισμα του οδηγού είναι τραβηγμένο όσο πιο πίσω γίνεται, για αυτό και η εξέλιξη αφορά κυρίως το «πακετάρισμα» των περιφερειακών του κινητήρα, ώστε να ελευθερωθεί ο απαραίτητος χώρος.

 Το μοτέρ είναι Suzuki GSXR 750 cc, και αποδίδει +150 PS στις 14.000 rpm. Έρχεται πακέτο με το σειριακό εξάρι κιβώτιο. Τα φρένα είναι μικροσκοπικά, όσο και οι ζάντες, αλλά στην πράξη το πράγμα φρενάρει πολύ περισσότερο από όσο φαντάζεσαι.

 

Εκτός συναγωνισμού

Μπήκαμε στο πρόγραμμα του αγώνα, αλλά στην ουσία οδηγήσαμε εκτός συναγωνισμού, αφήνοντας το κυνήγι του χρόνου σε αυτούς που δουλεύουν συστηματικά για αυτό. Παρεμπιπτόντως, πρέπει να αναφέρουμε ότι εξελίχθηκε ιδανικά, με άψογη οργάνωση, τέλεια ροή, άψογο κλίμα και εντυπωσιακά περάσματα.

Πρώτο αναγνωριστικό πέρασμα και το χαμόγελο μάλλον είναι ορατό και μέσα από το κράνος. Σε ρυθμό 6-7/10 το Speedcar είναι φιλικό και ευκολοδήγητο. Δεν είναι απαιτητικό όσο το καρτ, από άποψη φυσικής κατάστασης, και έτσι νομίζεις ότι «το έχεις», αν νιώθεις λίγο άνετα με το γλίστρημα της ουράς. Αλλά ως εκεί… Περισσότερα στην πορεία.

Η πίστα είναι σχετικά μικρή, αλλά με έναν μαγικό τρόπο έχουν χωρέσει στο σκάρτο χιλιόμετρο τα πάντα. Υψομετρικές διαφορές, γρήγορες στροφές που θέλουν μετρημένο «πούλημα» στο γκάζι, αργές φουρκέτες με πολλά φρένα και ευκαιρία για φλικ, μια κανονική και μια σχεδόν ευθεία, δύο φουρκέτες, μια κλασική 90άρα στροφή, μια πονηρή γρήγορη αριστερή σε χάσιμο που οδηγεί σε μια παμπόνηρη κλειστή αριστερή με ανάποδη κλίση. Και ακριβώς επειδή ο γύρος είναι μικρός, ο επόμενος έρχεται χωρίς να πάρεις ανάσα, κι αμέσως μετά άλλος ένας. Και θέλεις να πας πιο γρήγορα, ξεθαρρεύεις, ορμάς με περισσότερη φόρα. Αρχίζεις να νιώθεις την ανάρτηση σε πλήρη έκταση όταν το πράγμα ελαφρώνει. Και μετά τερματίζει στην προσγείωση σχεδόν τερματίζει και νιώθεις στην πίεση στους σπόνδυλους.

Το πρώτο σκέλος περνά πριν προλάβεις να συνηθίσεις τα χειριστήρια, ενώ ακόμη ψάχνεις την ένδειξη της επιλεγμένη σχέσης και τη θερμοκρασία που διάολε… στα pits όταν το συζητούσαμε έβγαζαν μάτι. Τώρα που πήγαν; Η καρό σημαία έρχεται πάνω στην ώρα, για να πέσουν οι στροφές, οι παλμοί και η θερμοκρασία. Για να μπουν τα πράγματα σε τάξη, στο μυαλό. Έχεις μισή ώρα, 45 λεπτά να ξανασκεφτείς ό,τι κάνεις μέσα στο αυτοκίνητο στη διάρκεια του γύρου. Να το φανταστείς. Και να μπεις στην πίστα να το εφαρμόσεις.

 

Βάλε τα δυνατά σου

Το άψογο service της Speedcar, ο Θοδωρής Λασκαρίδης, φροντίζει όλα να δουλεύουν ρολόι. Ο Κώστας Κακαλής φροντίζει τους οδηγούς. Από τα πρακτικά όπως ζώνες, δέσιμο HANS κ.λπ, μέχρι οδηγικές συμβουλές και ψυχολογία. Η ώρα του δεύτερου σκέλους φτάνει.

Τώρα όλα είναι γνωστά. Περισσότερο από πριν τέλος πάντων. Με περισσότερη φόρα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στα φρένα η ουρά ελαφρώνει από την είσοδο. Με ένα χάδι στο γκάζι η δύναμη πηγαίνει ακαριαία πίσω. Το σασί ανταποκρίνεται ιδανικά στην κίνηση pivot στις φουρκέτες. Με τη μία, βρίσκεσαι να κοιτάζεις την έξοδο. Έχεις άφθονη δύναμη, το θέμα είναι πως θα την αξιοποιήσεις. Με το κάθισμα τραβηγμένο πίσω και το κινητήρα περασμένο στην πλάτη, αρκεί λίγο μυαλό στη χρήση του γκαζιού. Και η επιτάχυνση είναι σαν από καταπέλτη. Οι ταχύτητες χωνεύουν η μία μέσα στην άλλη ακαριαία, οι 14.000 rpm μοιάζουν λίγες, τόσο γρήγορα που πάει η βελόνα και καρφώνεται στον κόφτη. Στην ουσία το οδηγείς με ένα χέρι, το άλλο είναι συνέχεια στο λεβιέ.

 

Η ανάρτηση ισοπεδώνει πέτρες που έχουν βγει στη διαδρομή. Ακόμη και το ανάχωμα στο εσωτερικό της στροφής, ικανό να σηκώσει στους δύο τροχούς ένα αυτοκίνητο με ρίσκο την τούμπα, εξαφανίζεται κάτω από τον τροχό και το ζευγάρι ψαλιδιών της εμπρός εσωτερικής πλευράς.

Το φλικ στη φουρκέτα στη δυτική άκρη της πίστας έχει βγει τέλεια. Το πέρασμα από τα «σπασίματα» κάτω από τον χώρο των pits με γενναία 5η, από άκρη σε άκρη. Φρένα με trail braking στην ανατολική αριστερή φουρκέτα και τοποθέτηση από νωρίς με το γκάζι. Πάντα και αλλαγή ταχύτητας στην έξοδο, και απευθείας μεταφορά βάρους για πλασάρισμα στην επόμενη δεξιά «ενενηντάρα» με 3η. Κουμπώνει η 4η και πάμε για τη σβέλτη αριστερή στο χάσιμο. Σημάδι στα τυφλά και άσε τη φαντασία να δουλεύει. Πρέπει να κρατήσεις το γλίστρημα της ουράς για να περάσεις με μία και τη δεύτερη πολύ κλειστή αριστερή με την ανάποδη κλίση που έρχεται αμέσως μετά. Με μία, τρόπος του λέγειν, αφού θα πρέπει εκτός ισορροπίας να κατεβάσεις δύο ταχύτητες. Ίσως και ένα τσίμπημα στο χειρόφρενο. Αλλά κυρίως, πρέπει εκεί που θα προσγειωθείς μετά το χάσιμο να έχει αρκετό κράτημα για να έχεις τιμόνι. Να μην καταλήξεις στο μπόσικο, στις άκρες. Είναι δύσκολο να το γράψεις. Πόσο μάλλον να το κάνεις.



Από τα 15 συνολικά περάσματα τις δύο μέρες, τρεις φορές το πέρασα «παγκόσμιος». Λέμε τώρα… Έτσι ένιωσα τέλος πάντων. Τις υπόλοιπες η υποστροφή ήταν απλά ντροπιαστική, πέρα από χρονοβόρα, με το καημένο Speedcar να καταλήγει αδέξια στο απέναντι ανάχωμα, στρίβοντας σαν λεωφορείο. 

Κάθε μέρα στο τιμόνι μιας αγωνιστικής κατασκευής είναι μια ευτυχισμένη μέρα. Αυτή δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Χεκιμιάν και την ομάδα του που μας έδωσαν την ευκαιρία. Βρείτε την Speedcar Greece στο Facebook και επικοινωνήστε μαζί τους για να οδηγήσετε ή και να αποκτήσετε ένα αγωνιστικό Speedcar. Ακούγεται κλισέ, αλλά είναι πράγματι ό,τι πιο κοντινό στην εμπειρία οδήγησης WRC μπορεί να απολαύσει κανείς.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...