Lada 2105: Το αυτοκίνητο που κίνησε τη Ρωσία - και όχι μόνο!

Αποτέλεσε το βασικό αυτοκίνητο κάθε κρατικού πράκτορα, ταξιτζή και αστυφύλακα. Όργωσε τις στέπες και απέδειξε την αξία του στις πιο δύσκολες συνθήκες.

  • -
  • -

Η ιστορία μας πάει πίσω στη δεκαετία του ’70 και στο VAZ-2101, οπότε και το… δανείστηκε από τη Fiat, γιατί ας μην το κρύβουμε το αυτοκίνητο ήταν αγορασμένο από τους Ιταλούς, όχι μόνο ως σχεδίαση, αλλά και ως γραμμή παραγωγής, μαζί με τα καλούπια και τις πρέσες, σε μέρες που οι Ιταλοί ήθελαν να ξεφορτωθούν τις παλιές γραμμές παραγωγής και να προσχωρήσουν στη κίνηση εμπρός για όλα τα αυτοκίνητά τους.
Αυτό βέβαια ήταν μια μεγάλη ήττα για τη ρωσική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία ουσιαστικά αποδεχόταν ότι δεν μπορούσε να εξελίξει δικό της αυτοκίνητο και έπρεπε να συμβιβαστεί με τα υπολείμματα των καπιταλιστών. Αλλά θα πρέπει πάλι να παραδεχτούμε ότι έκανε μια καλή επιλογή, γιατί το Fiat 124 ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε για τις οδικές και κλιματολογικές συνθήκες μιας χώρας Ενωμένων Σοβιετικών Δημοκρατιών, που τότε άρχιζε από τη Κεντρική Ευρώπη και έφτανε μέχρι την Ιαπωνία.

Βέβαια υπήρχαν και αλλαγές, γιατί μπορεί η καρότσα να είχε μείνει σχεδόν η ίδια, αλλά τώρα ήταν κατασκευασμένη από παχύτερο μέταλλο, και οι αναρτήσεις ήταν πιο σφιχτές, ενώ τα φρένα πίσω είχαν αντικατασταθεί από αλουμινένια ταμπούρα.

Σχεδιαστικά πάλι οι αλλαγές που του έγιναν στα σαράντα χρόνια τις ζωής του ήταν μικρές με τη καρότσα να παραμένει πρακτικά η ίδια με τις αλλαγές να παραμένουν κοσμητικές, όπως τα φτερά, τα χερούλια και τα στρογγυλά εμπρός φώτα να αντικαθίστανται από τετράγωνα.



Εσωτερικά πάλι οι μετέπειτα ρώσικες προσπάθειες, για ένα πιο μοντέρνο εσωτερικό, ήταν σαφώς χειρότερες των αρχικά ιταλικών αντιγραφών. Όσο για την ποιότητά του, τα παράπονα ποτέ δεν έλειψαν, αλλά η χαμηλή τιμή του δικαιολογούσε την ατέλειές του και τα υλικά κατασκευής που ήταν για γέλια. Ποιο ήταν το πιο αξιοπρόσεκτο σημείο του αυτοκινήτου; Μα, η τεράστια εργαλειοθήκη του, με την οποία μπορούσες να λύσεις και να δέσεις όλο το αυτοκίνητο.

Όμως αν κανείς εξαιρέσει τα διάφορα περιφερειακά προβλήματα που δεν άφησαν ποτέ το αυτοκίνητο να αναπνεύσει, αποδείχτηκε πραγματικά… σκυλί που δεν σε εγκατέλειπε ποτέ. Με μόνο τη βασική συντήρηση, που απαιτούσε μόνο πολύ λίγες μηχανικές γνώσεις και την οποία μπορούσες να την φέρεις σε πέρας και μόνος σου, το Lada αποδείχτηκε πραγματικό άρμα μάχης.

Ο τετρακύλινδρος κινητήρας αρχικά στο Lada 1200 (VAZ-2101) με τον μοναδικό εκκεντροφόρο επικεφαλής κινούνταν με αλυσίδα, αλλά όταν έφτασε στο 1300 (VAZ-2105) απέκτησε ελαστικό οδοντωτό ιμάντα. Μια αλλαγή που όμως δεν έγινε ποτέ στο κινητήρα των 1,5 λίτρων (VAZ-2107) που διατήρησε την αλυσίδα του Lada 1500 (VAZ-2103) του 1972. Άλλες αλλαγές του κινητήρα έγιναν το 1992 οπότε και απέκτησε ψεκασμό μονού σημείου και καταλύτη σε μια προσπάθεια να συνεχίσει τις πωλήσεις του στην αγορά της Ευρώπης. Όμως αυτό δε ήταν αρκετό και τελικά το αυτοκίνητο αποσύρθηκε από την Ευρώπη το 1997.

Η παραγωγή του σταμάτησε στις 17 Απριλίου του 2012 μετά από 41 χρόνια και με περισσότερα από 14.000.000 αντίτυπα στους δρόμους, δίνοντάς του την τρίτη θέση πίσω από τα Ford Model T και φυσικά το VW Beetle.