Mazda Luce R130: Πολύ ξεχωριστό

Ήταν μέρες που οι Ιάπωνες «ψάχνονταν»! Ναι, υπήρχαν και τέτοιες μέρες, που το design ήταν ιταλικό και η τεχνολογία μια γερμανική ιδέα. Δεν ήταν και άσχημα

  • -
  • -

Δεν έφτασε ποτέ στην ευρωπαϊκή ή αμερικάνικη αγορά, ήταν πάντα πολύ περιορισμένης παραγωγής και ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον λόγο ύπαρξής του. Όμως ήταν ένα «πολύ ξεχωριστό» αυτοκίνητο και πρακτικά θα λέγαμε άγνωστο, το οποίο όμως ήταν ένα χαρακτηριστικό δείγμα των αρχών της δεκαετίας του ’70. Και καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε ότι εκείνες τις ημέρες οι ιάπωνες κατασκευαστές (μικροί, αλλά και μεγάλοι) κάθε άλλο παρά ήταν τα βιομηχανικά θηρία τα οποία είναι σήμερα. Εκείνες τις ημέρες η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία έψαχνε το δρόμο της, όπως έκανε πριν μερικά χρόνια η Κορεάτικη και σήμερα η Κινέζικη. Έτσι, δεν ήταν καθόλου περίεργο που προσπαθούσε να βρει καθοδήγηση σε ότι είχε να κάνει με το design από την ιταλική αυθεντία, ή ακόμα-ακόμα τεχνολογική έμπνευση από τον leader Γερμανό. Ας μην ξεχνάμε ότι μελετώντας κανείς τις προσφορές των ιαπώνων ή τις δοκιμές των περιοδικών αυτοκινήτου εκείνων των ημερών, τρία ήταν τα χαρακτηριστικά των αυτοκινήτων αυτών. Ένα θετικό και δύο αρνητικά. Το θετικό από τότε ήταν η ποιότητα της κατασκευής και συναρμολόγησης, στα αρνητικά η σχεδίαση και η οδική συμπεριφορά.

Όμως αυτός δεν ήταν ο κανόνας γιατί υπήρχαν και εξαιρέσεις. Και το Luce ήταν ένα από αυτά. Και αυτό γιατί όχι μόνο η εμφάνισή του είναι ιταλική (μέσα και έξω), αλλά και γιατί όταν γυρίσεις το κλειδί ακούγεται το… θρόισμα του περιστροφικού κινητήρα. Προσθέστε σε αυτά και τις καλές αναρτήσεις που αποτελούνται από διπλά ψαλίδια εμπρός μαζί με υστερούντες βραχίονες πίσω και η καλή εικόνα του Luce ολοκληρώνεται. Τώρα γιατί το αυτοκίνητο έμεινε σε πολύ περιορισμένη παραγωγή και πολύ υψηλή τιμή, τη στιγμή που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει μια αξιοπρεπή διεθνή εμπορική καριέρα, αυτό είναι ένα μυθιστόρημα που μόνο η Mazda γνωρίζει.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ MAZDA

 

The story

Με έδρα την Hiroshima, ξεκίνησε το 1920 παράγοντας αρχικά φελλούς, ναι φελλούς για να φτάσουμε μια δεκαετία αργότερα να τη βρούμε σαν κατασκευαστή εργαλείων και μόνο στη δεκαετία του ’40 εμφανίζεται στον χώρο του αυτοκινήτου με πρωτότυπο δικής της σχεδίασης και τεχνολογίας. Ο δεύτερος πόλεμος θα μετατοπίσει την παραγωγή της σε πιο "δολοφονικά" προϊόντα, αλλά το εργοστάσιό της θα γλυτώσει από την έκρηξη της πρώτης ατομικής βόμβας και θα είναι έτοιμο και πάλι για παραγωγή το 1945. Πάντως για να δούμε το πρώτο αυτοκίνητο της Mazda θα πρέπει να φτάσουμε στα 1960 οπότε και παρουσιάζεται το R-360 με «V», δικύλινδρο κινητήρα το οποίο στο πρώτο χρόνο της παραγωγής του κατάφερε να πουλήσει 23.416 αντίτυπα. Όχι και άσχημα.

mazda_r_360


Ακολούθησε το Carol και εδώ ακριβώς εμφανίζεται η ιταλική βοήθεια που θα δώσει τους πρώτους της καρπούς το 1965 με τη παρουσίαση των Mazda 1300 και 1500. Όμως πλέον η Mazda δεν είναι ένας μικρός περιφεριακός αυτοκινητοκατασκευαστής, βάζοντας στην άσφαλτο κάθε χρόνο περισσότερα από 200.000 αυτοκίνητα (!), από τα οποία μάλιστα εξάγει το 30%. Παράλληλα, η συνεργασία της Mazda με την NSU, σε τεχνολογικό επίπεδο, άρχισε το 1961 έχοντας πειστεί για τις δυνατότητες του κινητήρα wankel και οι δύο αυτές συνεργασίες θα δώσουν το Luce coupe που σας παρουσιάζουμε εδώ.

 

The car

Το Luce coupe ήταν αυτό που θα ονομάζαμε «image builder», δηλαδή ένα προϊόν από το οποίο δεν θέλεις να βγάλεις χρήματα, αλλά να επιδείξεις τις ικανότητές σου, σχεδιαστικές και τεχνολογικές στη προκειμένη περίπτωση. Και σε αυτή τη περίπτωση ο Bertone ήταν αυτός που επιλέχτηκε να βάλει τις γραμμές του αυτοκινήτου στο χαρτί, με αποτέλεσμα να έχουμε καθαρές γραμμές μέσα και έξω, οι οποίες πρέπει να παραδεχτούμε ότι αντέχουν στο χρόνο. Ο περιστροφικός κινητήρας με τους δύο ρότορες έφτανε τα 1.310 κ.εκατ. και απέδιδε τους καθόλου ευκαταφρόνητους 126 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. με πολύ ροπή. Ακολουθούσε κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων και η κίνηση μεταφέρονταν στους εμπρός τροχούς, κάτι μοναδικό για τα αυτοκίνητα της Mazda με κινητήρες τύπου wankel και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα Luce. Τα φρένα τέλος αποτελούνταν από δίσκους εμπρός με ταμπούρα πίσω και ήταν αρκετά για τα 1.255 κιλά της καρότσας.

Το R130, όπως ήταν ο κωδικός του εμφανίστηκε τελικά το 1967 έχοντας όμως πλέον την ονομασία RX-87. Όμως η τιμή του ήταν εξοργιστικά υψηλή φτάνοντας τα 1.450.000 γιεν που ήταν δύο φορές υψηλότερη από αυτή ενός Mustang, με αποτέλεσμα το τετραθέσιο coupe της Mazda να είναι το ακριβότερο ιαπωνικό αυτοκίνητο εκείνων των ημερών. Μάλιστα, η Mazda δεν παρουσίασε το αυτοκίνητο στις συμβατικές εκθέσεις, αλλά σε 35 εμπορικά πολυκαταστήματα, θέλοντας να τονίσει την fashion πλευρά του!

Όμως ήταν μια εμπορική αποτυχία και τρία χρόνια μετά το Luce είχε πουλήσει μόλις 976 αντίτυπα. Οι κινητήρες wankel αποδείχτηκαν προβληματικοί καταστρέφοντας τα ελατήρια σφράγισης και με κατανάλωση ιδιαίτερα υψηλή. Οι πωλήσεις της Mazda πήραν τη κατηφόρα και η εταιρεία με δυσκολία κατάφερνε να αγγίξει τα 100.000 αυτοκίνητα το χρόνο, τη στιγμή που η Toyota είχε φτάσει να πουλά 715.000 Corolla.

To Luce τελικά ποτέ πήρε τη θέση που… ίσως του άξιζε!

 Mazda_Luce_1969