Ξεκινήσαμε στην Μελβούρνη

Γκλάμουρ, χρήματα, ρολόγια, ακριβά αυτοκίνητα, όμορφες υπάρξεις … αυτή είναι η εικόνα που πουλάει η F1 στον έξω κόσμο και την πουλάει καλά. Μέχρι ενός βαθμού είναι σωστό, αλλά μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία του Paddock είναι σκληρά εργαζόμενοι μηχανικοί, άνθρωποι catering, τεχνικοί και δημοσιογράφοι που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να μεταδοθεί το σήμα, δεν θα μπορούσε να φάει ο κόσμος, δεν θα μπορούσε να είχε γυρίσει το αερόκλειδο, τα ελαστικά δεν θα μπορούσαν να έχουν έρθει σε θερμοκρασία λειτουργίας και δεν θα υπήρχαν φωτογραφίες για να μεταφερθούν στον έξω κόσμο.

 

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά για να «τρέχει» η F1 και να μένει στην κορυφή των αθλητικών business και κάνουν πολύ καλή δουλειά.

 
Πρέπει να γελάω όταν έρχεται κάποιος που δεν γνωρίζει από F1 και μου λέει, «α φεύγεις για διακοπές σε Αυστραλία και Μαλαισία, σωστά;» Ναι, φυσικά, μπορεί να είναι προορισμοί διακοπών για άλλους, αλλά όχι για μας, τους φωτογράφους της F1.

 
Για να παω στην Αυστραλία σημαίνει για  μένα ότι πρέπει να πακετάρω τα 20 κιλά από προσωπικά είδη και άλλα 25-30 κιλά από εξαρτήματα, να πάρω 3 διαφορετικές πτήσεις και μετά από 25 ώρες πτήσης να φτάσω στον τελικό προορισμό που λέγεται Αυστραλία. Το βιολογικό σου ρολόι είναι πίσω περίπου 12 ώρες, και το πρώτο που σκέφτεσαι είναι ένα μπάνιο, το κρεβάτι και δυο μέρες για να αναρρώσεις … Ξέχασέ το!

 

Η Αυστραλία είναι μια πολύ ωραία χώρα και πολύ καλή εκκίνηση στην σαιζόν. Βλέπεις πάλι όλους τους ανθρώπους που δουλεύεις μαζί τους κατά την διάρκεια της χρονιάς σε ένα κλειστό μπαρ στον διπλανό δρόμο ή σε ένα ρεστοράν απέναντι από το ξενοδοχείο. Είναι ένα ιδανικό μέρος να βρεις τα πατήματά σου, να πείτε πως περάσατε τον χειμώνα, να μοιραστείς νέα και να ξεκινήσεις μια νέα χρονιά. Συνήθως τους συναντάς στις 4 το πρωί να κάνουν τζόκινγκ στην παραλία και στις 6 αν τρώνε το πρωϊνό ή να πίνουν καφέ στην Fitzroy Street από την στιγμή που οι περισσότεροι βρίσκονται ακόμα σε Jetlag.

 

Μας αρέσει που ερχόμαστε στην Αυστραλία, αλλά υπάρχει κάτι για μας τους Ευρωπαίους, που δεν μας αρέσει, και αυτό είναι η τρέλα με την Υγεία και η Ασφάλεια στην χώρα αυτή.

 

Αναρωτιέμαι γιατί είναι έτσι, που να πήγε η λογική, γιατί ο κόσμος να ακολουθεί κανόνες που δεν έχουν καθόλου νόημα. Θυμάμαι πέρσι που εγώ και ο συνάδελφός μου πήραμε 3 κλήσεις από την τοπική αστυνομία την πρώτη μέρα παραμονής στην Μελβούρνη. Πίσω στο σπίτι μου δεν έχω πάρει κλήση εδώ και 1 χρόνο. Φέτος ξεκίνησα καλύτερα, χωρίς κλήση, απλώς ένας μπάρμαν μου ζήτησε να πάρω το σάντουιτς που μόλις είχα πάρει και να πάω στην άλλη πλευρά για να πάρω την μπύρα που είχα αγοράσει. Όταν τον ρώτησα γιατί, μου είπε ότι για την πλευρά αυτή δεν είχε άδεια διακίνησης αλκοολούχων ποτών! Προφανώς και είχε πάρει άδεια για την αγορά των ποτών. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάνα, αλλά αμέσως κατάλαβα ότι δεν έκανε. Όπως και να έχει είναι μια όμορφη χώρα, αλλά μέχρι εκεί.

 

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι του τριημέρου στην Μελβούρνη, πιστεύω ότι είχαμε την καλύτερη δυνατή εκκίνηση. Δυο από τους διεκδικητές του τίτλου του 2013 στο βάθρο, αλλά λίγο πιο πίσω από τον Φιλανδό, που λίγοι πίστευαν ότι ήταν ικανός να κερδίσει στον πρώτο αγώνα. Όταν πρωτοείδα τον Kimi την Πέμπτη στο paddock, πίστευα ότι είχε πάρει τουλάχιστον 5 κιλά κατά την διάρκεια του χειμώνα. Παίρνοντας πόζα για την επίσημη φωτογράφιση, έβλεπες την κοιλιά του να φαίνεται κάτω από την φόρμα του, σκέφτηκα, είναι τόσο αστείο. Αυτό ήταν έκπληξη και ικανοποίηση για τους φιλάθλους ανά τον κόσμο.

 

Όλοι ξέρουμε ότι είναι μεγάλος οδηγός, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς είχαμε τις αμφιβολίες μας όταν γύρισε στην F1, αλλά ήσυχα και συχνά έπαιρνε βαθμούς σε κάθε αγώνα και αυτό του έφερε έναν τίτλο όταν 3 ήταν μέσα στο παιχνίδι αλλά στο τέλος χαμογέλασε αυτός.

 

 

Τώρα στο τέλος γυρίζουμε στην αρχή. Ο Kimi είναι ένας από τους οδηγούς που δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται για το γκλάμουρ της F1, τις δημόσιες σχέσεις ή τις στρατηγικές του μάρκετινγ, από την οποία ζει η F1. Με άλλα λόγια “he doesn’t give a s..t”. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να τρέχει και να περνάει καλά με φίλους.

 

Αυτό είναι πιθανώς αυτό που τον κάνει, χωρίς να το επιδιώκει, ένας από τους πιο ενδιαφέροντες οδηγούς του grid. Να έχουμε μια καλή σαιζόν!

Ο Βλαδίμηρος Ρυς είναι Τσεχο-Έλληνας. ελεύθερος επαγγελματίας φωτογράφος και ακολουθεί κατά πόδας την Red Bull Racing. Ταξιδεύει ανά τον κόσμο μαζί με το … καραβάνι της Formula 1. Φέτος θα μεταφέρει τις εμπειρίες του μέσα από το GoCar.

 

Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Βλαδλίμηρο και στο twitter (https://twitter.com/vladimirrys)