Κάναμε πραγματικά στην Ελλάδα 1.200+ km χωρίς ανεφοδιασμό – Με Jaecoo 7 SHS

Τα μεγάλα ταξίδια είναι ο λόγος που υπάρχει η αυτοκίνηση. Μπορεί να το θεωρούμε δεδομένο, όμως είναι εκπληκτικό ότι μπορούμε εύκολα, μέσα σε ελάχιστες ώρες να βρεθούμε οπουδήποτε στην Ελλάδα και να γνωρίσουμε πολλές διαφορετικές γωνιές της χώρας μας.

Ένα από τα «τυχερά» του να είσαι δημοσιογράφος στον χώρο του mobility είναι η ευκαιρία να συμμετέχεις σε φρέσκιες, συναρπαστικές ιδέες, οι οποίες συνδυάζουν τις εξελίξεις στο χώρο της αυτοκίνησης με τα κάλλη της χώρας μας.

Διασχίσαμε όλη την Ελλάδα δύο φορές σε τέσσερις μέρες – Από Διδυμότειχο μέχρι Ταίναρο

Μία από τις αυτές τις σπάνιες και συνάμα όμορφες εμπειρίες ζήσαμε πίσω από το τιμόνι του Jaecoo 7 SHS, διασχίζοντας δύο φορές όλη την Ελλάδα μέσα σε τέσσερις μέρες. Από την Αθήνα στο Διδυμότειχο κι από εκεί σε Αλεξανδρούπολη, Κοζάνη, Ιωάννινα, Πάτρα, Ζαχάρω και Ακρωτήριο Ταίναρο, πριν επιστρέψουμε ξανά στην Αθήνα.

Δείτε ακόμα: Πόσο ασφαλές είναι το Jaecoo 7; Τα αποτελέσματα στα ευρωπαϊκά crash tests

Η αφορμή γι’ αυτό το όμορφο ταξίδι ήταν το ξεκίνημα της εμπορικής πορείας του Jaecoo 7 SHS. Ένα νέο C-SUV με plug in hybrid κινητήρα (διατίθεται και με κλασικό μοτέρ βενζίνης), το οποίο ξεχωρίζει με τη «σκληρή» του εμφάνιση. Και όχι μόνο.

Το Jaecoo 7 SHS: Λέει ότι κάνει 1.200+ km χωρίς ανεφοδιασμό – Ισχύει;

Η Jaecoo είναι μία εταιρεία που έρχεται στην Ελλάδα μαζί με την Omoda από τον όμιλο Emil Frey, τον ίδιο που φέρνει και τα αυτοκίνητα της Mercedes-Benz στη χώρα. Για το Jaecoo 7 SHS η μάρκα αναφέρει ότι θεωρητικά μπορεί να κάνει 1.200+ km με γεμάτο ρεζερβουάρ και γεμάτη μπαταρία, χωρίς να χρειαστεί ανεφοδιασμός.

Επειδή η θεωρία είναι καλή, όμως η πράξη είναι καλύτερη, διοργανώθηκε αυτό το μεγάλο roadtrip με την ονομασία Super Hybrid Marathon, στο οποίο συμμετείχαν τέσσερα αυτοκίνητα. Έτσι βρεθήκαμε την Τρίτη, 13 Μαΐου, στην Κηφισιά, στα γραφεία της Emil Frey, μαζί με τρεις ακόμα οδηγούς. Δύο καλούς συναδέλφους κι έναν εξαιρετικό τεχνικό που θα ήταν μαζί μας για υποστήριξη (και την εξαιρετική συνοδηγό του). Εκεί γνωρίσαμε τα τέσσερα Jaecoo 7 SHS, τα παραλάβαμε και φύγαμε για Διδυμότειχο, χωρίς άγχος για αυτονομία αφού η δοκιμασία θα ξεκινούσε την επόμενη μέρα.

Αυτό μας επέτρεψε να οδηγήσουμε πιο ξέγνοιαστα, να δοκιμάσουμε το νέο SUV σε διάφορες ταχύτητες και να εξερευνήσουμε όλες τις επιλογές στο μενού, ώστε να μάθουμε ποιες είναι οι ικανότητές του. Ταυτόχρονα, εκ των πραγμάτων θα βιώναμε αν είναι άνετο ή όχι στα μακρινά ταξίδια. Spoiler alert. Είναι κάτι παραπάνω από άνετο.

Πρώτη μέρα: Διδυμότειχο – Κοζάνη, με μία αναπάντεχη έκπληξη

Την Τετάρτη το πρωί (πάρα πολύ νωρίς το πρωί), μετά από μία σύντομη ενημέρωση αφήσαμε το ξενοδοχείο για να κάνουμε δύο πράγματα. Να γεμίσουμε τα ρεζερβουάρ και τις μπαταρίες των αυτοκινήτων. Αφού σφραγίσαμε ρεζερβουάρ και θύρα φόρτισης, βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και video και ξεκινήσαμε για τον πρώτο προορισμό, την Αλεξανδρούπολη.

Μόνη προϋπόθεση ήταν όλη η διαδρομή να γίνει αποκλειστικά με χρήση της μπαταρίας και του ηλεκτρικού κινητήρα των 204 ίππων. Η επίσημη ηλεκτρική αυτονομία ανακοινώνεται στα 90 km κι εμείς έπρεπε να κάνουμε λίγο πάνω από 94 km μέχρι την πρώτη στάση.

Το ανάγλυφο της περιοχής και οι μικρομετρικές κινήσεις στο γκάζι από όλους τους συμμετέχοντες έφεραν την έκπληξη. Και τα τέσσερα αυτοκίνητα ταξίδεψαν για πάνω από 150 km αποκλειστικά με την μπαταρία.

Έτσι επετεύχθη ο στόχος και με το παραπάνω, αφού συνεχίσαμε να κινούμαστε με ρεύμα και μετά την Αλεξανδρούπολη. Τελικά, ο βενζινοκινητήρας των 1,5 λίτρων με τους 143 ίππους «ξύπνησε» για πρώτη φορά όταν είχαμε διανύσει πάνω από 150 km, δηλαδή κάπου έξω από την Κομοτηνή. Εντυπωσιακό.

Από εκεί μέχρι την Κοζάνη που θα κοιμόμασταν το βράδυ έμεναν περίπου 350 km τα οποία έγιναν χρησιμοποιώντας και τους δύο κινητήρες, σε ταχύτητες λίγο κάτω από τα όρια. Αν και είχαμε 347 ίππους πλέον στη διάθεσή μας, αφού αυτή είναι η συνδυαστική ισχύς του Jaecoo 7 SHS όταν λειτουργούν και τα δύο μοτέρ, έπρεπε να δείξουμε αυτοσυγκράτηση.

Επιλέξαμε, λοιπόν, το υβριδικό mode «Smart» κι αφήσαμε το αυτοκίνητο να διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο πότε και πόσο θα φορτίσει την μπαταρία, ώστε να πετυχαίνει τη μέγιστη εξοικονόμηση βενζίνης, ακόμα και σε δύσκολα σενάρια όπως η ανάβαση στο Βέρμιο, μετά τη Βέροια.

Δεύτερη μέρα: Κοζάνη – Πάτρα και το εμπόδιο της Κατάρας

Πέμπτη πρωί, δεύτερη μέρα της δοκιμής, το πρόγραμμα περιλάμβανε ταξίδι μέχρι τη Ζαχάρω Ηλείας, με στάσεις σε Ιωάννινα και Πάτρα. Πρώτα όμως, έπρεπε να ξεπεράσουμε το εμπόδιο της Πίνδου και της περίφημης Κατάρας, όπου φτάσαμε σε υψόμετρο πάνω από 1.100 μέτρα.

Μπορεί η Εγνατία Οδός να έχει κάνει το πέρασμα από την περιοχή σαφώς ευκολότερο από το μακρινό παρελθόν, όμως και πάλι για μία δοκιμή οικονομίας, διαδρομές με τέτοια υψομετρικά αποτελούν πολύ σοβαρή πρόκληση.

Με την κατανάλωση στην ανηφόρα να μένει πολύ χαμηλότερα του αναμενόμενου, η κατηφόρα από το Μέτσοβο μέχρι τα Ιωάννινα αλλά και τα κατηφορικά κομμάτια της Ιόνιας Οδού μετά την πρωτεύουσα της Ηπείρου, έφεραν ανακούφιση στους οδηγούς κι αρκετό ρεύμα στις μπαταρίες λόγω της ανάκτησης.

Ύστερα από μία στάση για φωτογραφίες στο Αντίρριο (όσες φορές και να διασχίσεις τη Γέφυρα το θέαμα παραμένει εκπληκτικό), πήραμε μια ανάσα στην Πάτρα γιατί πλέον θα αφήναμε τον αυτοκινητόδρομο και θα μπαίναμε στην περιπέτεια του δρόμου μέχρι τον Πύργο.

Η επέκταση της Ολυμπίας Οδού προχωρά με γοργούς ρυθμούς, όμως αυτήν τη στιγμή οι οδηγοί περνάνε μια ταλαιπωρία μόλις αφήσουν πίσω την Αχαϊκή πρωτεύουσα, ειδικά στα πρώτα χιλιόμετρα. Όταν περάσαμε τον Πύργο πλέον ήμασταν σε κλασικό επαρχιακό κομμάτι, οπότε όλα ήταν πιο εύκολα.

Τρίτη μέρα: Μεγαλώσαμε το δρομολόγιο γιατί η βενζίνη δεν τελείωνε

Η τελευταία μέρα ήταν και η πιο ενδιαφέρουσα, αφού περιηγηθήκαμε σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας, τη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, περνώντας από εκπληκτικά μέρη όπως η Κυπαρισσία, τα Φιλιατρά (δεν γινόταν να μην βγάλουμε φωτογραφία το αντίγραφο του πύργου του Άιφελ), οι Γαργαλιάνοι, η Γιάλοβα και η Πύλος. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι αλλάξαμε το δρομολόγιο και προσθέσαμε χιλιόμετρα στη διαδρομή (ναι καλά διαβάσατε, προσθέσαμε), επειδή είδαμε ότι η βενζίνη δεν έλεγε να τελειώσει.

Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν η αφρικανική σκόνη που είχε κάνει το τοπίο να θυμίζει Μεξικό (έτσι όπως το δείχνουν οι ταινίες του Χόλιγουντ), όμως αυτό είχε κι ένα πλεονέκτημα. Τα τέσσερα Jaecoo 7 SHS γέμισαν με χώμα σαν να είχαν πάει για off-road εξερευνήσεις, εικόνα απόλυτα ταιριαστή με τη σκληροτράχηλη εμφάνισή τους.

Το καλύτερο μας περίμενε στο τέλος: Η άγρια ομορφιά της Μάνης

Αφήνοντας πίσω την Καλαμάτα μπήκαμε στην τελική ευθεία, η οποία ήταν και η ωραιότερη όλων. Η Μάνη. Οι ρόδες του Jaecoo 7 SHS κυλούσαν και το ένα σοκ ομορφιάς διαδεχόταν το άλλο. Καρδαμύλη, Στούπα, Οίτυλο, Λιμένι, Αρεόπολη, Διρός, Γερολιμένας, Βάθεια και φυσικά οι εκπληκτικές παραλίες Μαρμάρι και Πόρτο Κάγιο, οι οποίες λειτουργούν ως πύλες.

Μόλις περάσεις ανάμεσά τους παίρνεις μια ανάσα, προσπαθείς να συγκρατήσεις το βλέμμα στον δρόμο ρίχνοντας λοξές ματιές στο καθηλωτικό τοπίο και πριν το καταλάβεις έχεις φτάσει στο τέλος. Στο νοτιότερο σημείο της Ελλάδας κι ολόκληρης της Βαλκανικής Χερσονήσου. Το ακρωτήριο Ταίναρο.

Όταν καταφέρεις να χορτάσεις το βλέμμα και το νου, γυρνάς στο αυτοκίνητο και κοιτάς τον ψηφιακό πίνακα οργάνων των 10,25 ιντσών, μην πιστεύοντας ότι έχεις διανύσει πάνω από 1.250 km χωρίς ανεφοδιασμό. Γυρίζεις το βλέμμα στην οθόνη των 14,8 ιντσών του infotainment και βλέπεις γραφήματα κατανάλωσης που στα μάτια σου αφηγούνται μια ιστορία, εκείνη της διαδρομής που έκανες. Γραφήματα που δείχνουν ότι ολοκλήρωσες τον στόχο σου να ενώσεις τον Βορρά με το Νότο της χώρας μας.

Χαρά, φωτογραφίες, video και γέλια, ανακατεύονται με την κούραση τόσων ωρών πίσω από το τιμόνι, αλλά και την ικανοποίηση ότι κατάφερες κάτι που όταν σου το ανακοίνωσαν, έδινες μικρές πιθανότητες να πετύχει.

Επιστροφή που κυλάει σαν νερό

Η επιστροφή στην Αθήνα γίνεται χωρίς να το καταλάβεις. Οι φρέσκιες και έντονες εικόνες που πλημμυρίζουν το μυαλό, κάνουν τα περίπου 340 km να μοιάζουν παιχνιδάκι. Ειδικά μετά από όσα προηγήθηκαν, τέτοιες αποστάσεις είναι σαν να πηγαίνεις στο περίπτερο.

Μέσα σε τέσσερις μέρες κάναμε πάνω από 2.500 km με το Jaecoo 7 SHS και δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που να νιώσαμε ότι μας κούρασε το αυτοκίνητο. Σίγουρα το μεγάλο ταξίδι και η πολύωρη οδήγηση έφεραν κόπωση, όμως το πέρασμα από όλα αυτά τα όμορφα μέρη της Ελλάδας, μαζί με την άνεση και το peace of mind που μας πρόσφερε το νέο SUV, έκαναν όλο το project πιο εύκολο.

Στο κλείσιμο πρέπει να ειπωθούν τρία ευχαριστώ, όχι απαραίτητα με την παρακάτω σειρά. Το πρώτο, στους συναδέλφους που έκαναν αυτό το ταξίδι πιο όμορφο, καθώς η παρέα τους στις στάσεις ήταν κάτι παραπάνω από ανακουφιστική. Το δεύτερο, στους ανθρώπους της Emil Frey που το οργάνωσαν και λίγο περισσότερο σε εκείνους που ήταν μαζί μας στη διαδρομή, πάντα με θετική διάθεση και γρήγορη εξεύρεση λύσεων (και ευαισθησία). Το τρίτο, στους δύο φωτογράφους που είχαμε μαζί μας, τόσο για το άψογο αποτέλεσμα όσο και για την παρέα τους. Robin και Ηρακλή, χωρίς εσάς στο δεξί κάθισμα οι ώρες πίσω από το τιμόνι θα κυλούσαν πολύ πιο αργά.