MINI Cooper 1961-2000

Από το 1961 που πρωτοεμφανίστηκε μέχρι σήμερα, το MINI Cooper θεωρείται συνώνυμο της οδηγικής ευχαρίστησης. Η αρχική ιδέα του John Cooper ήταν απλή, αλλά όχι εύκολα εφαρμόσιμη: το ευέλικτο μικρό ΜΙΝΙ να αποκτήσει υψηλότερες επιδόσεις και να μετατραπεί σε σπορ εργαλείο, τόσο για το δρόμο όσο και την πίστα. Ωστόσο, η φιλοσοφία του Cooper δεν εστίαζε μόνο στην ιπποδύναμη. Πρωταρχικό στοιχείο ήταν η ασύγκριτη go-kart αίσθηση στην οδήγηση. Αίσθηση που χαρακτηρίζει και τις επόμενες 2 γενιές του θρυλικού μοντέλου. Αυτό είναι το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό όταν συναντάς ένα MINI στο δρόμο, όποιας χρονολογίας κι αν είναι. Το μικρό βρετανικό αυτοκίνητο ‘λαχταρά’ διαδρομές που απαιτούν γρήγορες και ακριβείς αλλαγές κατεύθυνσης. Εκεί κυριολεκτικά βρίσκεται στο στοιχείο του. Το κλασικό Mini σχεδιάστηκε ειδικά για φουρκέτες και στροφές και ακόμη και σήμερα ανταποκρίνεται σε τέτοιες απαιτήσεις. Σε αυτό βοηθά ο ζωηρός κινητήρας των 63 ίππων που κινούσε το Mini Cooper προς το τέλος της παραγωγής του.

 

Ο Issigonis το λάδι, ο Cooper τη φωτιά

Όταν ο Alec Issigonis (Αλέξανδρος Ισσιγόνις, αργότερα και Sir) ξεκίνησε την εξέλιξη ενός νέου μικρού αυτοκινήτου για την British Motor Corporation (BMC) στα μέσα της δεκαετίας του1950, προτεραιότητές του ήταν οι χώροι και η τιμή. Πραγματικά, έχοντας μήκος τρία μέτρα και κάτι, το κλασικό Mini προσέφερε εκπληκτική ευρυχωρία για επιβάτες και αποσκευές. Ο Issigonis το πέτυχε αυτό τοποθετώντας τον τετρακύλινδρο κινητήρα μπροστά και εγκάρσια με το κιβώτιο από κάτω ακριβώς, ανάμεσα στους τροχούς. Ζωτικό ρόλο έπαιξε επίσης η τοποθέτηση των τροχών στα άκρα του αυτοκινήτου πετυχαίνοντας πολύ κοντούς προβόλους. Το Mini ήταν μικρό εξωτερικά, αλλά ευρύχωρο εσωτερικά και ταυτόχρονα εξαιρετικά ελαφρύ – γύρω στα 600 κιλά. Δεν είναι τυχαίο που οι σχεδιαστικές αρχές του παραμένουν πρότυπο για τα μικρά και μικρομεσαία αυτοκίνητα της σύγχρονης εποχής.

Ωστόσο, μία άλλη σπουδαία μορφή στην ιστορία της μάρκας έμελλε να αποκαλύψει το απεριόριστο σπορ ταλέντο του μικροσκοπικού οχήματος. Ο John Cooper, φίλος και συνεργάτης του Issigonis και νικητής δύο παγκόσμιων τίτλων κατασκευαστών της F1, επισήμανε γρήγορα τις σπορ δυνατότητες του MINI και το 1961 το πρώτο Cooper έκανε την εμφάνισή του στο δρόμο.

Πέρα από την παρέμβαση του John Cooper, το ξεκίνημα της διάσημης σπορ καριέρας του κλασικού Mini βασίστηκε στην ευφυΐα του πλαισίου του. Ο Issigonis είχε ανοίξει νέους ορίζοντες με τα συστήματα διεύθυνσης και ανάρτησης που δημιούργησε και έτσι έθεσε τις βάσεις για την αίσθηση go-kart που λατρεύουν οι ανήσυχοι οδηγοί μέχρι σήμερα. Ομο-κινητικοί σύνδεσμοι μείωναν τις αντιδράσεις στο τιμόνι κατά την επιτάχυνση, ένα υποπλαίσιο (στο οποίο εδράζονταν οι πίσω τροχοί), βελτίωνε την ευστάθεια, ενώ ελαστικά ελατήρια (φούσκες) και μικροί τηλεσκοπικοί αποσβεστήρες διασφάλιζαν ακριβή απόκριση και προοδευτική δράση ελατηρίων.

 

Φονέας γιγάντων

Τα πρώτα Mini Cooper του 1961 φορούσαν μια αναβαθμισμένη εκδοχή του κινητήρα των 848 κυβικών εκατοστών, με ανεβασμένο κυβισμό στα 997 cc και αυξημένη ισχύ από 34 σε 55 ίππους, με διπλά καρμπυρατέρ της SU, κιβώτιο με κοντύτερες σχέσεις και λιλιπούτεια δισκόφρενα εμπρός. Ωστόσο ο John Cooper, πιστεύοντας πως η οδηγική απόλαυση είναι κάτι που δεν χορταίνεις, πήγε την ιδέα ένα βήμα παραπέρα. Ψάχνοντας για ακόμη περισσότερη δύναμη προέβη σε μια ακόμη αύξηση κυβισμού. Το μοτέρ έφτασε τα 1.071 κυβικά και διέθετε νέες βαλβίδες και ειδικά επεξεργασμένο στρόφαλο. Η ισχύς σκαρφάλωσε στους 70 ίππους και τα φρένα μεγάλωσαν όσο γινόταν, στις 7,5 ίντσες. Το πρώτο Cooper S ήταν γεγονός και η παραγωγή του ξεκίνησε το 1963.

Από τότε, τo Cooper S διέπρεψε σε δρόμο και αγώνες, κερδίζοντας μάλιστα το ράλλυ του Monte Carlo το 1964, το 1965, το 1966 και το 1967! Ωστόσο, το 1966 τα Cooper S ακυρώθηκαν από τον αγώνα, λόγω κανονισμών που αφορούσαν τους προβολείς. Εντωμεταξύ, ο κινητήρας είχε μεγαλώσει και άλλο, φτάνοντας στα 1.275 cc και τους 76 ίππους. Το MINI Cooper σταμάτησε να παράγεται στη Μεγάλη Βρετανία το 1971, δίνοντας τη θέση του στο Mini 1275GT. Η μεγάλη ζήτηση όμως έπεισε τη Rover να το ξαναβάλει στην παραγωγή το 1990, αρχικά ως RSP (Rover Special Products) και από το 1991 ως Cooper. Το κλασικό Cooper σταμάτησε να παράγεται οριστικά στις 4 Οκτωβρίου του 2000, λίγους μήνες πριν η BMW λανσάρει το πρώτο σύγχρονο Mini, το 2001.